Արցախում սպառվում են նաև հացի պաշարները: Արցախում սով է։ Գրեթե սպառվել են առաջին անհրաժեշտության կենսամթերքները։ Անգամ կտրոնով տրվող շաքարավազ ու ձեթ այլևս չկա։ Դեղատներում սպառված են մանկական կերերը ևկաթնային բոլոր տեսակի հավելումները։ Միրգ չկա։ Որոշ վաստակներ ռուս խաղաղապահների արանքով անցկացված ծիրանը վաճառում եմ կիլոգրամը 3 հազար դրամով։

ՈՒկրաինան օրական ավելի քան 700 դոլար է հատկացնում Թուրքիայում «Ազովի» նախկին մարտիկներին պահելու համար։

Երեկ զրույցի ժամանակ irates. am-ի գլխավոր խմբագիր Փիրուզա Մելիքսեթյանը տեղեկացրեց, որ կայքում հրապարակել են Հովիկ Չարխչյանի «Պարույր Սևակը և Ղարաբաղը» հրաշալի պատումը:

...1993 թվականին, երբ Մեծ Հայքի 10-րդ մեր Արցախ աշխարհը գոյապայքար էր մղում վաչկատուն ցեղի դեմ, մոլորակի մեկ այլ կետում` Սուդանում, ևս պատերազմ էր:

Ադրբեջանի պարագլուխ Ալիեւը 2020 թվականից ի վեր միջազգային մասշտաբի ոճրագործ է և ամեն գնով պետք է հասնել նրան խստագույնս պատժելուն: Նրա ձեռնարկած եղկելի ու հրեշավոր քայլերը՝ Արցախի տոտալ ու տևական շրջափակման, սողացող էթնիկ զտման, ահաբեկչական բնույթի ամենօրյա քարոզչության և այլնի տեսքով, պարունակում են խոշոր ոճրագործության բոլոր այն հատկանիշները, որոնք արժանի են ահեղ դատաստանի: Նա ոճիր է գործում ոչ միայն արցախցիների, այլև ողջ հայ ժողովրդի, հետևաբար և՝ մարդկության դեմ:

Եվրախորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի անվտանգության և պաշտպանության ենթահանձնաժողովի ղեկավար Նատալի Լոիզոն երեկ հայտարարել է իր լիակատար աջակցությունը Լաչինի միջանցք միջազգային փաստահավաք առաքելություն ուղարկելուն։ Ցավոք, պարզից պարզ է, որ նրանց նպատակը ոչ այլ ինչ է, քան արձանագրել ռուս խաղաղապահ զորակազմի՝ Արցախի շրջափակումը վերացնելու և ադրբեջանական սադրանքներին դիմակայելու անկարողությունը։

Միայնության ու ամբողջական շրջափակման մատնված Արցախի ներկա կացությունն ուղղակի հետևանք է հետևյալ դառը իրողության.

Ոչ թե Հայաստանին ու հայերիս, այլ մեր արտաքին ու ներքին թշնամիներին, ներառյալ՝ Նիկոլին ու Նիկոլի իշխանությանը հովանավորող, աջակցող Միացյալ Նահանգներն իրեն մեր երկրում արդեն ամենացինիկ ու լկտի կերպով պահելու և գործելու իրավունք է վերապահել:

Թուրքիայի զսպումը եղել և շարունակելու է մնալ հայկական պետության կարևոր գործառույթներից մեկը։ Դա առաքելության մակարդակի հասցված գործառույթ է, որը, ի դեպ, խիստ կարևոր է ոչ միայն Հայաստանի ու Արցախի, այլև Ռուսաստանի, ԱՄՆ-ի, Եվրոպայի, Չինաստանի, Իրանի և այլ մեծ ու փոքր տերությունների համար։

Արցախի շրջափակման հարցում, լացուկոծի փոխարեն, պետք է կոնկրետ գործողությունների ծրագիր։ Հայաստանի իշխանությունները ոչ մի իրական քայլ չեն անում, նույնը վերաբերում է Արցախի իշխանություններին։